Beylikdüzü retrosundan Alpha Centauri metrosuna kadar olan mesafe x (hız x zaman) + gravitasyon boyunca önünüzdeki 2 yıl içerisinde dünyaya küsecek ve her gün “niye ben yaw, niye ben ayol, keşke başkası olsa” diye kendinizi paralayacaksınız. Artık buna yapacak bir şey yok. Battı balık yan gider modunda takılmak zorundasınız. Hem “hate the player”, hem de “hate the game” yapacaksınız. Ebeniz ağlayacak. Her gün küfürle yatıp küfürle kalkacaksınız. İflâhınız bile size bol bol küfür ederek içini dökecek. Sonra da siz iflâhınıza küfür ederek içinizi dökeceksiniz. Böylece karşılıklı bir iflâh ve benlik olgusu küfürleşmesinde kişisel bir olimpik çekişme maratonu kıvamında metrodan retroya yetişmeye çalışacaksınız. 

     Bundan tam üçyüz otuz üç vakit sonra “ulan ben kimim, neredeyim, ne oluyor ne bitiyor, nedir ne değildir, kimdir, ne diyorum ben, ne yapıyorum burada” diye çayınızı, kahvenizi yudumlarken…nasıl terfi alacağınızı, o kadıncağızı ya da adamcağızı nasıl ayartacağınızı düşünürken, baklavaları götürürken, karga b^kunu yememişken, sabah çanları henüz çalmamışken, karşı komşunun balkonundan çiftetelli melodileri henüz yükselmiyor iken, develer berber pireler kuaför iken, yeni evlenecek çiftler bile daha günün karmaşasına, koşturmacasına uyanmamışken, balinalar ters uçarken, kuşlar cik cik öterken, karıncalar kazı çalışması yaparken, arılar çiçeklerle romantizm yaşarken, balık atalarımız keyifle yüzerken, evde kediniz tepenizde topak olmuş tünerken, itiniz bahçede fosur fosur uyurken, “acaba Beylikdüzü’nden retroya binip oradan Satürn halkasından aktarmayla taaaaaa Proxima Centauri metrosuna kadar gelip oradan da vapurla yavaş yavaş estire estire efil efil Andromeda yolunu mu tutsaydım? Neyse bu yıl kaçtı artık önümüzdeki yıla Zeus, Apollo, Wotan, Ulu Manita ya da Ra nasip ederlerse düşünürüz hayırlısıyla” diye alaturka bir şark pişmanlığı içinde, evin içinden de Rock n’ Roll yıldızı Kâhtalı Elvis baba’nın tıngırtıları eşliğinde aynı tas aynı hamam aynı püsür devam edecek ve “hastir et o kadar da kötü değil aslında şimdi düzenimi bozmayayım” diyerek kendinizi avutmaya çalışacaksınız. 

     Moraliniz dibe vurdukça da ümidinizi ve cebinizi falcılara, büyücülere, sihirbazlara, kâhinlere, beyaz sakallı, Gandalf şapkalı, entarili amcalara, Harry Potter’cılık oynayarak milleti bir güzel yiyip kuru soğana çeviren, mis gibi tertemiz alın tersiz emeksiz kazanç sağlayan tembel ve meziyetsiz kolaycılara kaptıracaksınız. Hem de bile bile. 

İyi günler dileriz.